«Ζευγάρια που έγραψαν την ιστορία της Ελλάδας» από τη Λένα Διβάνη, «Η Εβραία του Τολέδου» του Λίον Φοϋχτβάνγκερ, το δεύτερο μέρος της τριλογίας του Δράκου της Πρέσπας από την Ιωάννα Μπουραζοπούλου, «Η Σιωπηλή Ασθενής» που επιμένει στο Top 10 των New York Times, αλλά και «Τα μυστικά της κουζίνας του Μονταλμπάνο. Οι συνταγές του Αντρέα Καμιλλέρι». Καλή ανάγνωση!
«Ζευγάρια που έγραψαν την ιστορία της Ελλάδας» της Λένας Διβάνη (εκδόσεις Πατάκη)
Γεώργιος Παπανδρέου και Κυβέλη, Παύλος και Φρειδερίκη, Νίκος Μπελογιάννης και Έλλη Παππά, Ελευθέριος Βενιζέλος και Έλενα, Ίων Δραγούμης, Πηνελόπη Δέλτα και Μαρίκα, Χαρίλαος και Σοφία Τρικούπη, Όθωνας και Αμαλία, Μαντώ Μαυρογένους και Δημήτριος Υψηλάντης.
«Πόσο επηρεάζει άραγε η προσωπική ζωή των πρωταγωνιστών της ιστορίας την πολιτική δράση τους αλλά και αντιστρόφως, πόσο επηρεάζει η δημόσια έκθεση τα του οίκου τους; Αυτό διερευνά το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας» σημειώνει η Λένα Διβάνη. «Γιατί είναι δύσκολο να κατανοήσουμε τις αποφάσεις ενός δημόσιου προσώπου χωρίς να γνωρίζουμε τις ανομολόγητες ανάγκες του, τα τραύματά του. Αν δεν ξέρεις τι σήμαινε για την Έλλη Παππά ο Μπελογιάννης, πώς να δικαιολογήσεις την απόφασή της να γεννήσει το παιδί του, αν και παντρεμένη με άλλον, φυλακισμένη και μελλοθάνατη; Πώς να ερμηνεύσεις τη διαλυτική στάση του Ανδρέα Παπανδρέου απέναντι στην Ένωση Κέντρου αν δεν ξέρεις την άβυσσο που τον χώριζε από τον πατέρα του; Και ο Παύλος γιατί άραγε άφησε τη Φρειδερίκη να γίνει από βασίλισσα βασιλιάς;
Διάλεξα να μιλήσω για ζευγάρια γιατί στον έρωτα και στη συμβίωση είμαστε όλοι έκθετοι και γυμνοί, ολόκληροι. Φυσικά άκουγα συνεχώς στα αυτιά μου τον αντίλογο: Πώς να μαντέψω τη δυναμική ενός ζευγαριού, πώς να συνοψίσω το φως και το σκοτάδι του; Η αμφιβολία όμως δε με σταμάτησε, απλώς έθρεψε τη γοητεία της έρευνας. Βούτηξα με το κεφάλι στις ζωές τους και κυριολεκτικά τους αγάπησα προσπαθώντας να δω μέσα από τα μάτια τους. Δεν ήθελα απλώς να ψαχουλέψω τα συρτάρια τους, ήθελα να καταλάβω τους περιορισμούς που η κοινωνία τούς επέβαλλε τότε, να δώσω σάρκα και οστά στις χάρτινες φιγούρες των πρωτοσέλιδων.
Διάλεξα τα πιο επιδραστικά ζευγάρια, τα πιο έντονα για να καλύψουν την ιστορία της Ελλάδας από το 1821 ως τη χούντα. Οι άντρες λόγω εποχής είναι πρωταγωνιστές αλλά και οι γυναίκες της ζωής τους είναι εξίσου σημαντικά, φλεγόμενα πρόσωπα».
Η Λένα Διβάνη, καθηγήτρια της ιστορίας εξωτερικής πολιτικής στη Νομική Σχολή Αθηνών, υπογράφει ένα βιβλίο, που, όπως γράφει, ακροβατεί μεταξύ ιστορίας και λογοτεχνίας.
«Ένα άλογο μπαίνει σ′ ένα μπαρ» του Νταβίντ Γκρόσμαν (εκδόσεις Ψυχογιός, μετάφραση Λουίζα Μιζάν)
Σε ένα καταγώγιο σε μια μικρή πόλη στο Ισραήλ, διοργανώνεται μια βραδιά σταντ απ κωμωδίας, με τον Ντόβαλε Γκρίνσταϊν, έναν μεσήλικο κωμικό. Ανάμεσα στους θεατές βρίσκεται ο δικαστής Αβισάι Λαζάρ, πρώην συμμαθητής του, καθώς και κάποιοι άλλοι που θυμούνται τον Ντοβ ως ένα περίεργο, λιπόσαρκο παιδί που περπατούσε με τα χέρια, προκαλώντας σύγχυση και αποφεύγοντας έτσι τους νταήδες της γειτονιάς.
Σταδιακά, καθώς κινείται μεταξύ ιλαρότητας και υστερίας, ο μονόλογος του Ντοβ παίρνει τη μορφή απομνημονευμάτων και μας μεταφέρει πίσω σε ό,τι τον τρομοκρατούσε στην παιδική του ηλικία. Συναντούμε την όμορφη μητέρα του, που επέζησε του Ολοκαυτώματος και χρειάζεται συνεχή επιτήρηση, και τον τιμωρητικό πατέρα του, έναν άνθρωπο του μόχθου που αδυνατεί να καταλάβει τον δημιουργικό γιο του. Ο Ντοβ ανακαλεί στη μνήμη του την εβδομάδα που πέρασε σε μια στρατιωτική κατασκήνωση για νέους, όπου ο Λαζάρ ήταν μάρτυρας ενός γεγονότος που σημάδεψε τον κωμικό για πάντα. Και ενώ ο Ντοβ διηγείται το ανεκδιήγητο, ο Λαζάρ έρχεται αντιμέτωπος με τον δικό του ρόλο σε αυτή την ιστορία απώλειας και επιβίωσης.
Ένας σαρωτικός μονόλογος από τον βραβευμένο με Διεθνές Βραβείο Man Booker (2017) Νταβίντ Γκρόσμαν, ο οποίος θα βρίσκεται στην Αθήνα την Πέμπτη 16 Ιανουαρίου και θα συνομιλήσει με τον δημοσιογράφο και συγγραφέα Διονύση Μαρίνο στην αίθουσα εκδηλώσεων του Public Συντάγματος (ώρα 19:00, ταυτόχρονη διερμηνεία στα ελληνικά).
«Η Εβραία του Τολέδου» του Λίον Φοϋχτβάνγκερ (εκδόσεις νήσος, μετάφραση Θοδωρής Παρασκευόπουλος)
Λα Φερμόζα, η όμορφη, αποκαλεί ο λαός του Τολέδου, πρωτεύουσας της μεσαιωνικής Καστίλης, τη Ρακέλ, κόρη του Γιεχούντα Ιμπν Έσρα, του Εβραίου υπουργού Οικονομικών του βασιλιά.
Σύντομα ο βασιλιάς, ο Αλφόνσος Η΄ της Καστίλης, απαιτεί να γίνει η νεαρή Εβραία ερωμένη του. Η Ρακέλ δέχεται να προσφερθεί για την προστασία των ομοδόξων της και της ειρήνης. Το πάθος του ιππότη βασιλιά και η υποταγή της καλλιεργημένης Εβραιοπούλας εξελίσσονται σύντομα σε μεγάλο αμοιβαίο έρωτα, κι αυτό προκαλεί την οργή της βασίλισσας Λεονόρ, αδερφής του Άγγλου βασιλιά Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου, αλλά και της ισπανικής εκκλησίας. Ο πόλεμος με τους Άραβες, που κατέχουν τη Νότια Ισπανία, περιπλέκει τα πράγματα.
Το μυθιστόρημα Λίον Φοϋχτβάνγκερ (Μόναχο, 1884 - Λος Άντζελες, 1958) -του σημαντικότερου συγγραφέα ιστορικών μυθιστορημάτων στη γερμανική γλώσσα και έναν από τους πολυδιαβασμένους Γερμανούς συγγραφείς του 20ού αιώνα (επιρροή και του Μπέρτολτ Μπρεχτ)- πηγαίνει στο δεύτερο μισό του 12ου αιώνα, στο μεσαιωνικό Τολέδο.
Με φόντο τον παθιασμένο αλλά απαγορευμένο έρωτα του Βασιλιά της Καστίλης, Αλφόνσου Η΄ και της Ρακέλ Ιμπν Έσρα, της επονομαζόμενης, Λα Φερμόζα, ο Φοϋχτβάνγκερ συνθέτει ένα σκηνικό όπου ξεδιπλώνονται οι σχέσεις εξουσίας, οι πόλεμοι μεταξύ των χριστιανικών βασιλείων του Βορρά και του μουσουλμανικού Νότου στην Ιβηρική χερσόνησο, η θρησκευτική μισαλλοδοξία, η συνύπαρξη Εβραίων, μουσουλμάνων και χριστιανών. Μπορεί άραγε ένας μεγάλος έρωτας να αντισταθεί και να επιζήσει της βαρβαρότητας, του θρησκευτικού φανατισμού και πολιτικής ίντριγκας;
Η ιστορία της Ρακέλ έχει εμπνεύσει, ήδη από τον Μεσαίωνα, παραμυθάδες αλλά και λογοτέχνες, όπως ο Λόπε ντε Βέγκα.
«Λύτρωση» της Ίρσα Σιγκουρδαρντότιρ (εκδόσεις Μεταίχμιο, μετάφραση Αλέξης Καλοφωλιάς)
Η αστυνομία μαθαίνει για το έγκλημα όπως και όλοι οι υπόλοιποι, μέσω Snapchat. Το βίντεο δείχνει ένα τρομοκρατημένο θύμα να ζητά συγχώρεση. Όταν βρίσκουν το πτώμα, συνοδεύεται από ένα χαρτί με τον αριθμό 2.
Ο επιθεωρητής Χούλνταρ εμπλέκεται στην έρευνα, στην οποία ζητά τη συνδρομή της παιδοψυχολόγου Φρέιγια καθώς θα πρέπει να ανακρίνουν τους έφηβους φίλους του θύματος. Σύντομα ανακαλύπτουν ότι η δολοφονημένη νεαρή Στέλλα δεν ήταν το αγγελούδι που όλοι έλεγαν πως ήταν. Ακόμα κι έτσι όμως, ποιος μπορεί να τη μισούσε τόσο ώστε να τη σκοτώσει;
Κι ύστερα ένας ακόμα έφηβος εξαφανίζεται και έρχονται στην επιφάνεια και άλλα σχετικά βίντεο.
Ενώ η έρευνα μοιάζει να έχει πιάσει πάτο, ο Χούλνταρ και η Φρέιγια συμφωνούν σε δύο σημεία: ότι η αλήθεια δεν είναι καθόλου απλή και ότι ο δολοφόνος δεν έχει τελειώσει τη δουλειά του.
«Η βασίλισσα του ισλανδικού νουάρ γράφει ένα καθηλωτικό μυθιστόρημα για τη σκοτεινή πλευρά του σχολείου και των social media» ή, όπως έγραψαν οι Sunday Times «η Sigurdardottir δεν φοβάται να εκθέσει τις τρομερές επιπτώσεις του bullying, συνδυάζοντας μοναδικά μια εξαιρετική πλοκή με την ανάδειξη ενός σοβαρού κοινωνικού φαινομένου».
Πολυβραβευμένη συγγραφέας παιδικών βιβλίων και μητέρα δύο παιδιών, η Ίρσα Σιγκουρδαρντότιρ είναι από τα νέα µεγάλα ονόµατα του αστυνομικού θρίλερ. Τα μυθιστορήματά της γνωρίζουν επιτυχία διεθνώς, ενώ αρκετά από αυτά μεταφέρονται στον κινηματογράφο. Το θρίλερ της Η εκδίκηση (Μεταίχμιο, 2014) τιμήθηκε με το Icelandic Crime Fiction Award, ενώ ήταν μεταξύ των υποψήφιων τίτλων για το Glass key, την υψηλότερη διάκριση για βιβλίο σκανδιναβικής αστυνομικής λογοτεχνίας. Για το DNA (Μεταίχμιο, 2017), το πρώτο βιβλίο της σειράς με ήρωες την ψυχολόγο Φρέιγια και τον ντετέκτιβ Χούλνταρ -η «Λύτρωση» είναι το τρίτο βιβλίο της σειράς-, τιμήθηκε με το Βραβείο της Δανέζικης Ακαδημίας Αστυνομικής Λογοτεχνίας, με το Βραβείο Blood Drop (Καλύτερο Ισλανδικό Αστυνομικό Μυθιστόρημα) και με το Βραβείο Petrona (Καλύτερο Σκανδιναβικό Αστυνομικό Μυθιστόρημα). Τα βιβλία της σειράς με το ίδιο πρωταγωνιστικό δίδυμο, τα οποία έχουν φτάσει τους έξι τίτλους, μεταφράζονται σε περισσότερες από 20 χώρες σε όλο τον κόσμο.
«Διπλωματία και Ποίηση, η περίπτωση του Γιώργου Σεφέρη» του Βασίλη Παπαδόπουλου (εκδόσεις Ίκαρος)
Μια ιδιαίτερη προσωπογραφία του Γιώργου Σεφέρη που παρουσιάζει τις δύο ιδιότητες που μάχονταν μέσα του σχεδόν σε όλη του τη ζωή, δηλαδή του ποιητή και του διπλωμάτη, και εμπλέκονταν συνειδητά ή ασυνείδητα σε μια συνθετική αλληλεπίδραση.
Ο πρέσβης και συγγραφέας Βασίλης Παπαδόπουλος παρουσιάζει στο δοκίμιο αυτό τον Γιώργο Σεφέρη από μια πρωτότυπη σκοπιά, δίνοντας έμφαση στον διπλωμάτη Σεφέρη και στον τρόπο που η καριέρα του επηρέασε τη λογοτεχνική του δημιουργία.
Αρχικά αναφέρεται με απλό και εύληπτο τρόπο στην ποίησή του, ενώ στη συνέχεια στην υπηρεσιακή του πλευρά, στη δύσκολη σχέση του με το Υπουργείο Εξωτερικών και τους πολιτικούς, με τα μόνιμα παράπονά του, όπως ότι η διπλωματική καριέρα δεν του επέτρεπε να ασχοληθεί επαρκώς με την ποίηση.
Κατόπιν, αντίθετα, εξετάζει με ποιο τρόπο το επάγγελμά του τον βοήθησε στην ποιητική δημιουργία και κάνει αναφορά και σε άλλους διπλωματικούς-λογοτέχνες, επτά από τους οποίους έχουν τιμηθεί με βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, όπως ο Pablo Neruda (Χιλή) και ο Saint-John Perse (Γαλλία). Ανιχνεύει επίσης στα ποιήματα του Σεφέρη το αποτύπωμα και την επίδραση της διπλωματικής του καριέρας, στις δύσκολες εποχές που έζησε.
Τέλος αναλύει την υπηρεσιακή γλώσσα του Σεφέρη σε σχέση με την ποιητική του γλώσσα και παραθέτει αποχαρακτηρισμένα έγγραφα και τηλεγραφήματά του, από όλες τις θέσεις που υπηρέτησε ως διπλωμάτης, μετά από έρευνα στο ιστορικό Αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών. Εντοπίζονται οι διαφορές και τα κοινά σημεία της γλώσσας και του ύφους του, που παραμένουν και στις δύο περιπτώσεις λιτά, δωρικά και περιεκτικά. Σεφερικά.
«Καταραμένη γη» του Χουάν Φρανθίσκο Φερράντιθ (εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, μετάφραση από τα ισπανικά Στράτος Ιωαννίδης)
Έτος 861 μ.Χ, μία εποχή σκοτεινή, στην τελευταία πόλη της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, τη Βαρκελώνη (τη ρωμαϊκή Βαρκίνη που έχει ξεπέσει σε αγροτική πολίχνη). Η πόλη διοικείται από τους Φράγκους και με μόλις 1.500 ψυχές αντιστέκεται στις επιδρομές των Σαρακηνών και στις εξεγέρσεις που προκαλούν οι κόμητες.
Σε αυτή την Καταραμένη γη, φτάνει ο φιλόδοξος ιερωμένος Φροδοΐ, ο οποίος ορίζεται επίσκοπος Βαρκελώνης από τον Φράγκο βασιλιά. Η θέση του μοιάζει με τιμωρία παρά με επιβράβευση, αλλά ο Φροδοΐ δεν αποθαρρύνεται εύκολα. Συνοδευόμενος από πολυάνθρωπη ακολουθία Φράγκων εποίκων, εγκαθίσταται στη Βαρκελώνη, αποφασισμένος να τη βγάλει από τη μιζέρια της. Σύντομα θα υποκύψει στα θέλγητρα μίας αινιγματικής γυναίκας ευγενικής καταγωγής και μαζί θα ξεκινήσουν έναν αγώνα για να δώσουν σε εκείνη τη γη μία εντόπια αριστοκρατική γενιά με κληρονομούμενη εξουσία. Η προσπάθειά τους θα τον φέρει αντιμέτωπους με τις ίντριγκες μιας διεφθαρμένης αριστοκρατίας και τις προλήψεις ενός λαού δίχως πίστη.
Το βιβλίο των 700 σελίδων κλείνει με το ιστορικό πλαίσιο -από το οποίο ενδεχομένως πρέπει να ξεκινήσει ο αναγνώστης του ιστορικού αυτού μυθιστορήματος.
Ο συγγραφέας Χουάν Φρανθίσκο Φερράντιθ (γεν. 1971), ασκεί τη δικηγορία στη Βαλένθια. Είναι διευθυντής του ραδιοφωνικού προγράμματος Μια νύχτα στο κάστρο, που ασχολείται με την ιστορία, τις παραδόσεις, τους θρύλους και τα μυστικά της Βαλένθια και μεταδίδεται από διάφορους σταθμούς του Δικτύου Δημοτικών Ραδιοφώνων της πόλης. Έχει γράψει τα μυθιστορήματα Οι σκοτεινές ώρες (Grijalbo, 2012) και Η φλόγα της σοφίας (Grijalbo, 2015). Αυτό είναι το τρίτο βιβλίο του.
«Ο Δράκος της Πρέσπας ΙΙ - Κεχριμπαρένια Έρημος» της Ιωάννας Μπουραζοπούλου (εκδόσεις Καστανιώτη)
Η τριλογία του Δράκου της Πρέσπας αφηγείται από τρεις διαφορετικές οπτικές την εμφάνιση ενός τέρατος στη Μεγάλη Πρέσπα. Τη λίμνη που μοιράζονται τρεις μικρές χώρες ευάλωτες σε δαιμόνια και κακοδαιμονίες: η Ελλάδα, η Βόρεια Μακεδονία και η Αλβανία. Η επέλαση του θηρίου είναι σαρωτική. Κάθε χώρα ερμηνεύει διαφορετικά τις προθέσεις του μυστηριώδους εισβολέα και αναπτύσσει τη δική της δρακολογική πολιτική. Στην Κοιλάδα της Λάσπης (Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών, Βραβείο περιοδικού Κλεψύδρα) περιγράφονται οι περιπέτειες της ελληνικής πλευράς.
Στην Κεχριμπαρένια Έρημο η αφήγηση μας μεταφέρει στην πλευρά της Βόρειας Μακεδονίας. Εκεί ο δράκος εμφανίζεται ως απόκοσμη άμμος που μετατρέπει τη λίμνη σε αδιάβατη έρημο. Οραματιστές και τυχοδιώκτες, δημαγωγοί και εγκληματίες, φιλόσοφοι και έμποροι συναγωνίζονται και συνωμοτούν στη φωλιά του. Απατηλός και απρόβλεπτος, ο δράκος προκαλεί τους ερευνητές που τον μελετούν, την αγορά που τον ορέγεται και την κοινωνία που τον ανέχεται, τον συντηρεί και τον φαντασιώνεται, αλλά ο μύθος του αρχίζει να κλονίζεται...
Η τριλογία του Δράκου της Πρέσπας διαβάζεται με οποιαδήποτε σειρά. Κάθε βιβλίο αποκαλύπτει έναν καινούργιο κόσμο δράσης και μυστηρίου, μεταφυσικών αινιγμάτων και πολιτικών δολοπλοκιών, φωτίζοντας τα λεπτά νήματα που ενώνουν τα όνειρα και τις αυταπάτες ανθρώπων και λαών.
Το μυθιστόρημά της Ιωάννας Μπουραζοπούλου Τι είδε η γυναίκα του Λωτ; τιμήθηκε με το βραβείο του περιοδικού (δε)κατά Athens Prize for Literature (2008) και κυκλοφορεί μεταφρασμένο στα γαλλικά, αγγλικά και βουλγαρικά. To 2013 ο Guardian το κατέταξε στα καλύτερα βιβλία επιστημονικής φαντασίας της χρονιάς και ήταν υποψήφιο για το British Science Fiction Association Award της ίδιας χρονιάς. Το πιο πρόσφατο έργο της, Ο Δράκος της Πρέσπας I – Η Κοιλάδα της Λάσπης, τιμήθηκε το 2015 με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών και το βραβείο του περιοδικού Κλεψύδρα.
«Σιωπηλή ασθενής» του Άλεξ Μιχαηλίδης (εκδόσεις Διόπτρα, μετάφραση Μαρία-Κλειώ Παπαμιχαήλ)
Ο Βρετανοκύπριος συγγραφέας έφτασε με το ψυχολογικό θρίλερ «Η Σιωπηλή Ασθενής» πριν από λίγους μήνες στην κορυφή των μπεστ σέλερς των New York Times (όπου παρέμεινε επί 15 εβδομάδες) και είναι ακόμη στο Top 10 (τον Ιανουάριο του 2020 στην 4η θέση).
Η ζωή της Αλίσια Μπέρενσον είναι φαινομενικά τέλεια. Διάσημη ζωγράφος η ίδια, περιζήτητος φωτογράφος μόδας ο άντρας της, ζουν σ’ ένα μεγάλο σπίτι με θέα στο πάρκο, σε μια από τις πιο όμορφες περιοχές του Λονδίνου. Όταν ένα βράδυ ο σύζυγός της γυρίζει αργά από μια φωτογράφιση, η Αλίσια τον πυροβολεί πέντε φορές στο κεφάλι και βυθίζεται στη σιωπή. Η άρνησή της να μιλήσει και να δώσει οποιαδήποτε εξήγηση θα μετατρέψει μια οικογενειακή τραγωδία σε κάτι πολύ μεγαλύτερο, σ’ ένα μυστήριο το οποίο μονοπωλεί τη φαντασία του κοινού και κάνει την Αλίσια διαβόητη. Η τιμή των έργων της απογειώνεται κι εκείνη, η «σιωπηλή ασθενής», μεταφέρεται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας στο Γκρόουβ, μια ψυχιατρική μονάδα υψηλής ασφαλείας στο βόρειο Λονδίνο.
Ο Θίο Φέιμπερ είναι ένας ιατροδικαστικός ψυχοθεραπευτής που περίμενε πολύ καιρό την ευκαιρία να δουλέψει με την Αλίσια. Είναι πεπεισμένος ότι εκείνος θα πετύχει εκεί που οι άλλοι απέτυχαν. H αποφασιστικότητά του να την κάνει να μιλήσει και να ξετυλίξει το μυστήριο της δολοφονίας του άντρα της τον παρασύρει σ’ ένα δύσβατο μονοπάτι που οδηγεί στα βαθύτερα αίτια της σιωπής της… Κι αν του μιλήσει, θα θέλει να ακούσει την αλήθεια;
O Alex Michaelides γεννήθηκε στην Κύπρο από Ελληνοκύπριο πατέρα και Αγγλίδα μητέρα, σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ και πήρε το μεταπτυχιακό του στη Σεναριογραφία από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου στο Λος Άντζελες. Έγραψε το σενάριο για την ταινία Καλύτερα ο Διάβολος που Ξέρεις (The Devil You Know, 2013), με πρωταγωνίστρια τη Ρόζαμουντ Πάικ, και συνυπέγραψε το σενάριο του SOS Έρχονται οι Βρετανοί (The Con is On, 2018), με τους Ούμα Θέρμαν, Τιμ Ροθ, Πάρκερ Πόζι και Σοφία Βεργκάρα. Η Σιωπηλή Ασθενής είναι το πρώτο του μυθιστόρημα.
«Ελευθεριακά γραπτά (1948 - 1960) του Αλμπέρ Καμύ (εκδόσεις Καστανιώτη, μετάφραση Ρίτα Κολαΐτη)
Ο πολιτικός λόγος του Αλμπέρ Καμύ, κοιτίδα του ακηδεμόνευτου στοχασμού και του ανθρωπιστικού μέτρου, διεκδικεί επάξια τη διαχρονία. Είναι ένας λόγος εμπνευσμένος που παραμένει ανθεκτικός και επίκαιρος. Και ασφαλώς δεν μπορεί να περιοριστεί μόνο στην πρώιμη κριτική του σταλινισμού κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου.
Τη δεκαετία του 1950 καθώς και τα πρώτα χρόνια μετά τον θάνατό του, στον αντίποδα των ύβρεων και των επιθέσεων που δεχόταν από ορισμένους διανοούμενους της Αριστεράς, βρέθηκε ένας χώρος που τον υπερασπίστηκε με ακατάλυτη βούληση, ο χώρος των ελευθεριακών.
«Ο Αλμπέρ Καμύ είναι αναντίρρητα ο πιο σπουδαίος διανοούμενος της Γαλλίας σήμερα. Υπερέχει σαφώς όλων».
Χάνα Άρεντ [επιστολή στον Χάινριχ Μπλίχερ, Μάιος 1952]
Όμως τι γνωρίζουμε για τη συγκεκριμένη πτυχή του μεγάλου νομπελίστα συγγραφέα; Τι είδους σχέσεις ανέπτυξε με τους αναρχικούς και τους αντιεξουσιαστές της εποχής του; Με ποιους τρόπους υπήρξε καθοριστική η επίδρασή του στην κοινωνική σκέψη και στην κριτική της βίας, της ιδεολογίας και του εθνικισμού; Ποιες ήταν οι απόψεις του για τον Μπακούνιν και τους μαχητές του ισπανικού Εμφυλίου;
Στον τόμο αυτό συγκεντρώνονται κείμενα του Αλμπέρ Καμύ, άρθρα και παρεμβάσεις σε διάφορα έντυπα, τα οποία αποκαλύπτουν μια άλλη συναρπαστική διάσταση του έργου του, την επαναστατική ηθική και το ελευθεριακό πνεύμα του.
«Τα μυστικά της κουζίνας του Μονταλμπάνο. Οι συνταγές του Αντρέα Καμιλλέρι» της Στεφάνια Κάμπο (εκδόσεις Πατάκη, μετάφραση Φωτεινή Ζερβού)
Μια έρευνα για τον γαστρονομικό κόσμο του Ιταλού συγγραφέα Αντρέα Καμιλλέρι, που έφυγε από τη ζωή τον Ιούλιο του 2019, σε ηλικία 93 ετών, όπως παρουσιάζεται από τον διάσημο χαρακτήρα των μυθιστορημάτων του, τον αστυνόμο Σάλβο Μονταλμπάνο, έναν περίφημο καλοφαγά με αστείρευτη όρεξη (όπως και ο συγγαρφέας). Μια γευστική ανθολογία σαν καλοστρωμένο τραπέζι, με αναφορές σε πιάτα και συνταγές από την παιδική του ηλικία στη Σικελία.
Το φαγητό γίνεται πρωταγωνιστής όλων των ιστοριών του Μονταλμπάνο, και αποκτά έντονη συναισθηματική αξία ως συνώνυμο της μητρικής αγάπης. Από εκεί προκύπτει η σημασία που έχει για τον αστυνόμο το πάθος αυτό, που είναι τόσο ουσιώδες, ώστε υπερβαίνει ακόμη και το ερωτικό πάθος. Για τον Μονταλμπάνο, το φαγητό είναι το αντικείμενο του πόθου, πιο σημαντικό από τις άλλες ηδονές και πρέπει να το «κατακτήσει» πάση θυσία – αλλά τα μυστικά των γευστικών πιάτων φυλάσσονται από άλλους, την «παραδουλεύτρα» Αντελίνα, τον Καλότζερο, τον Έντσο.
«Το Γεράκι της Μάλτας» του Ντάσιελ Χάμμετ (εκδόσεις Ωκεανός, μετάφραση Ελένη Κεκροπούλου)
Οι μεγαλύτεροι πιθανώς έχουν δει την ομότιτλη ταινία -το φιλμ νουάρ του 1941, σε σκηνοθεσία Τζον Χιούστον με τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και την Μαίρη Άστορ- μάλλον ελάχιστοι έχουν διαβάσει το αστυνομικό μυθιστόρημα του Χάμμετ στο οποίο βασίζεται η ταινία.
Ο Σαμ Σπέιντ προσλαμβάνεται από την δεσποινίδα Γουόντερλι για να βρει τα ίχνη της αδερφής της που το έχει σκάσει με κάποιον αλήτη ονόματι Φλόιντ Θέρσμπι. Αλλά η μυστηριώδης και εύοσμη δεσποινίς Γουόντερλι, στην πραγματικότητα δεν είναι άλλη από την σκοτεινή Μπρίτζιτ Ο Σώνεσι κι όταν ο συνάδελφος του Σπέιντ δολοφονείται ενώ βρίσκεται στα ίχνη του Θέρσμπι, ο Σπέιντ βρίσκεται ξαφνικά να είναι κυνηγός και συνάμα κυνηγημένος: μπορεί να βρει το πολύτιμο γεράκι, έναν θησαυρό που θα άξιζε κανείς και να σκοτώσει ακόμη για να το αποκτήσει, πριν τον εντοπίσει ο Χοντρός;
Ο Ντάσιελ Χάμμετ γεννήθηκε στο Μέριλαντ των ΗΠΑ το 1894. Αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο στα δεκατέσσερά του, προκειμένου να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά του. Θα κάνει διάφορες δουλειές και θα καταλήξει να εργάζεται ως ιδιωτικός ντετέκτιβ στο Πρακτορείο Πίνκερτον. Κατατάχτηκε στον Α′ Παγκόσμιο Πόλεμο ως μέλος του μηχανοκίνητου σώματος πρώτων βοηθειών, αλλά προσβλήθηκε από φυματίωση. Κατά τη νοσηλεία του στο νοσοκομείο Cushman Hospital, στην Τακόμα τη Ουάσινγκτον, γνώρισε την πρώτη του γυναίκα, νοσοκόμα Josephine Dolan, με την οποία απέκτησε δύο κόρες.
Η πρώτη του αστυνομική ιστορία, την οποία υπέγραψε με το ψευδώνυμο Πίτερ Κόλινσον, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Black Mask τον Οκτώβριο του 1923. Πρωταγωνιστής των αστυνομικών μυθιστορημάτων του που ακολούθησαν Ο κόκκινος θερισμός / Red Harvest, 1927, σε τέσσερις συνέχειες στο περιοδικό Black Mask, και το 1929 σε μορφή βιβλίου, Η κατάρα των Ντέιν / The Dain Curse, 1929) ήταν ο Κοντινένταλ Οπ, ένας αρχετυπικός ντετέκτιβ. Το 1930 ο Χάμμετ θα δημιουργήσει έναν νέο ήρωα, τον Σαμ Σπέιντ, τον πρωταγωνιστή του θρυλικού Γερακιού της Μάλτας / The Maltese Falcon. Το γεράκι της Μάλτας, συνάρπασε πολλές γενιές αναγνωστών. Μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη το 1931 από τον Roy del Ruth, το 1936 από τον William Dieterle και το 1941 από τον Τζον Χιούστον (στην πιο γνωστή μεταφορά με πρωταγωνιστές τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και τη Μαίρη Άστορ). Στη μεγάλη οθόνη μεταφέρθηκαν και τα μυθιστορήματά του Ο κόκκινος θερισμός και Το γυάλινο κλειδί / The Glass Key (1931), ενώ τα άλλα δύο μυθιστορήματα, από τα πέντε που έγραψε συνολικά, Η κατάρα των Ντέιν και Ο αδύνατος άντρας / The Thin Man (1934), διασκευάστηκαν για την τηλεόραση