Ένας άντρας παράλυτος από τον λαιμό και κάτω για περισσότερο από δέκα χρόνια, κατάφερε, σύμφωνα με νέα έρευνα, να συντάξει ολόκληρη πρόταση χρησιμοποιώντας το μυαλό του.
Οι επιστήμονες εμφύτευσαν δύο μικροσκοπικούς αισθητήρες αποτελούμενους από πολύ λεπτά ηλεκτρόδια, πάχους όσο μια τρίχα, 4 x 4 χιλιοστά - στην αριστερή πλευρά του εγκεφάλου του για να του επιτρέψουν να γράψει τις σκέψεις του.
Ο άνδρας ήταν 65 ετών κατά τη διάρκεια της μελέτης, η οποία διεξήχθη εννέα χρόνια μετά τον τραυματισμό του νωτιαίου μυελού το 2007.
Του ζητήθηκε να φανταστεί να κρατά ένα στυλό και ένα χαρτί και μετά να προσπαθεί να γράψει. Οι αισθητήρες που τοποθετήθηκαν στο εξωτερικό στρώμα του εγκεφάλου του ανίχνευσαν τη δραστηριότητα καθώς οπτικά έβλεπε την κίνηση.
Στη συνέχεια, ένας αλγόριθμος αποκωδικοποίησε την κίνηση για κάθε γράμμα, μεταφράζοντας το σε κείμενο που εμφανίστηκε σε μια οθόνη υπολογιστή.
Ο άντρας - γνωστός μόνο ως T5 - μπόρεσε να επικοινωνήσει με κείμενο σε ταχύτητες που ανταγωνίζονται εκείνες που επιτεύχθηκαν από τους φίλους του με μηνύματα που έστελναν στο κινητό τους τηλέφωνο, δήλωσε η ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ στην Καλιφόρνια.
Χρησιμοποιώντας το σύστημα «brain-to-text» (από τον εγκέφαλο στο κείμενο), ο T5 πληκτρολόγησε 90 χαρακτήρες - ή 18 λέξεις - ανά λεπτό - περισσότερο από το διπλάσιο της προηγούμενης καταμέτρησης για την πληκτρολόγηση με μια τέτοια «διεπαφή εγκεφάλου-υπολογιστή», ανέφερε η ομάδα στο επιστημονικό περιοδικό «Nature».
Συμφωνα με τους ερευνητές, ένας κανονικός άνθρωπος, μπορεί, κατά μέσο όρο, να πληκτρολογήσει περίπου 23 λέξεις ανά λεπτό σε ένα κινητό τηλέφωνο.
Τα ευρήματα θα μπορούσαν να δημιουργήσουν νέα ελπίδα για εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο που έχουν χάσει τη χρήση των άνω άκρων τους ή την ικανότητά τους να μιλούν λόγω ασθένειας ή τραυματισμού, δήλωσε ο καθηγητής νευροχειρουργικής στο Στάνφορντ, Τζέιμι Χέντερσον.
«Στόχος είναι να αποκατασταθεί η ικανότητα επικοινωνίας μέσω κειμένου».
Όταν ένα άτομο βιώνει παράλυση, παραμένει η δραστηριότητα των νεύρων του εγκεφάλου για ενέργειες όπως περπάτημα, ομιλία ή να πιάνουμε το ποτήρι. Ο σκοπός αυτής της έρευνας είναι να αξιοποιήσει αυτή τη δραστηριότητα, έτσι ώστε ο ασθενής να ανακτήσει τις ικανότητες που έχει χάσει.
Ο Φρανκ Ουίλετ, ειδικός ερευνητής και νευροεπιστήμονας του Ιατρικού Ινστιτούτου Howard Hughes (HHMI), ο οποίος συνεργάστηκε με τον Τζέιμι Χέντερσον, είπε ότι η ομάδα εργάστηκε για περίπου δύο χρόνια, επισημαίνοντας ότι το συγκεκριμένο τμήμα έχει «μακρά ιστορία ανάπτυξης διεπαφών εγκεφάλου-υπολογιστή για να βοηθήσει τους ανθρώπους με παράλυση».
Πηγή: CNN.com